Choroby serca Choroby serca są główną przyczyną zgonów. Wiele schorzeń kardiologicznych ma jednak charakter łagodny i wymaga jedynie właściwego zbadania chorego i rozmowy mającej wyjaśnić mu istotę problemu.
Postęp w zapobieganiu chorobom serca i ich leczeniu, jaki dokonał się w ciągu ostatnich lat, znacznie poprawił sytuację chorych. Sztuczne rozruszniki serca - Elektryczna czynność górnych jam serca (przedsionków) albo przewodzenie impulsów elektrycznych z przedsionków do dolnych jam serca (komór) może częściowo lub całkowicie zaniknąć. Spowoduje to utratę przytomności albo nagłe ciężkie zawroty głowy.
- Taki stan może być tylko przejściowy (np. po zawale serca), a wówczas sztuczny stymulator potrzebny jest zaledwie przez kilka dni. Wielu chorych wymaga jednak stymulatora przez resztę życia.
- Do tymczasowej stymulacji stosuje się elektrodę wprowadzoną przez żyłę szyi albo ramienia, którą umieszcza się w prawej komorze serca i łączy z zewnętrznym stymulatorem. Stymulatory używane do stałej stymulacji są znacznie mniejsze i wszczepia się je pod skórę (przeważnie nieco poniżej obojczyka). Zabieg przeprowadza się na sali operacyjnej, najczęściej w znieczuleniu miejscowym. Operacja trwa około 1 godziny. Wszczepianie stymulatorów należy do najprostszych i najczęściej udanych zabiegów we współczesnej kardiologii.
- Stymulatory wszczepiane na stałe to urządzenia oparte na nowoczesnej technologii. Można je łączyć z przedsionkami, komorami, a jeżeli jest to wskazane - z obiema jamami serca. Są niezawodne i pracują przez wiele lat. W wielu szpitalach pacjenta wypisuje się do domu kilka godzin po zabiegu albo nazajutrz - oczywiście pod warunkiem, że wstępna kontrola stymulatora i rentgenogram nie wykazują nieprawidłowości. Następną kontrolę przeprowadza się po miesiącu, a dalsze - w odstępach rocznych. Dyskomfort i sińce w okolicy rany operacyjnej utrzymujące się przez kilka dni są rzeczą normalną. Nierozpuszczalne szwy trzeba usunąć po 5-8 dniach
|