Nadciśnienie tętnicze - Doktorze, czy ja muszę łykać te wszystkie tabletki? Kolejny 5 zeszyt informacyjny dotyczący choroby zwanej nadciśnieniem
tętniczym mówi o farmakoterapii - czyli stosowaniu leków. Każda spośród ważnych grup leków stosowanych w tej chorobie (leki moczopędne, czyli diuretyki; beta-blokery; inhibitory konwertazy angiotensyny, czyli IKA; blokery receptora angiotensyny; blokery kanałów wapniowych, czyli
antagoniści wapnia; alfa-blokery; leki bezpośrednio rozkurczające naczynia,
czyli wazodylatatory oraz leki działające na centralny układ nerwowy)
została w tym zeszycie przedstawiona pod względem sposobu działania,
sytuacji w których bywa najczęściej stosowana. Podstawowe typy leków obniżających ciśnienie tętnicze - Leki działające na centralny układ nerwowy Leki te działają bezpośrednio na ośrodki regulacji ciśnienia znajdujące się w mózgu. Hamują wysyłanie sygnałów powodujących skurcz naczyń i przyspieszenie rytmu serca. Przykłady takich leków to: rezerpina, guanetydyna, klonidyna, metyldopa.
Stosuje się je rzadko, bo zastąpiły je nowsze typy leków nie wywołujące tak nasilonych działań niepożądanych. Są jednak sytuacje, w których używa się ich z powodzeniem. Na przykład metyldopa - jako lek bezpieczny dla płodu - jest niezastąpiona u chorujących na nadciśnienie kobiet w ciąży.
Stosowanie leków z tej grupy może wywoływać znużenie i obniżenie sprawności psychofizycznej. Mogą one osłabić potencję i sprzyjać przybieraniu na wadze. Czasem wywołują suchość w ustach i uczucie przygnębienia, a nawet depresję. Ważne jest, aby nigdy nagle nie przerywać stosowania leków tego typu. Może to wywołać niebezpieczny wzrost ciśnienia.
Najnowszymi lekami działającymi na ośrodki regulacji ciśnienia krwi w mózgu są leki łączące się z receptorami imidazolowymi rilmenidyna i moksonidyna. Obniżają ciśnienie równie skutecznie jak inne leki przeciwnadciśnieniowe, a przy tym są dobrze tolerowane przez pacjentów. |