Nadci¶nienie tętnicze - Rozpoznanie i leczenie Drugi zeszyt informacyjny dla pacjentów o nadci¶nieniu tętniczym zawiera podstawowe, lecz bardzo ważne informacje dotycz±ce rozpoznawania choroby. Położono w nim szczególny nacisk na fakt, że nadci¶nienie może nie dawać żadnych objawów. Można czuć się latami zupełnie dobrze, podczas gdy niewykryte (a więc nieleczone!) nadci¶nienie podstępnie niszczy organizm. Badania - Badanie przeprowadzane przez lekarza Badanie takie zawsze jest konieczne, chociaż u chorych na nadci¶nienie (zwłaszcza młodych) najczę¶ciej nie stwierdza się innych nieprawidłowo¶ci poza wysokim ci¶nieniem. Podczas pierwszego badania lekarz prawdopodobnie zmierzy Twoje ci¶nienie na obu ramionach, by w przyszło¶ci dokonywać pomiarów na tym ramieniu, na którym stwierdził wyższy wynik. Różnica ci¶nienia na obu ramionach nie powinna przekraczać 10–15 mm Hg. Głównym celem badania przeprowadzanego przez lekarza jest poszukiwanie wtórnych przyczyn nadci¶nienia lub ewentualnych uszkodzeń poczynionych przez chorobę nadci¶nieniow±.
Lekarz powinien:
- Zbadać dno oka za pomoc± specjalnego wziernika. Zniszczenia w tętniczkach
siatkówki oka s± dowodem, że nadci¶nienie również w innych narz±dach wyrz±dza
szkody.
- Zbadać stan Twojego serca - osłuchać i opukać. Szybkie lub nierówne bicie
serca albo powiększenie serca mog± być zwi±zane z nadci¶nieniem.
- Osłuchać słuchawk± tętnice szyjne i tętnice brzucha. Bardzo często w tętnicach
szyjnych u chorych z nadci¶nieniem i miażdżyc± słychać szmery zwi±zane z zawirowaniami
przepływu. Osłuchanie tętnic brzucha, zwłaszcza aorty, pozwala również na
wykrycie zaburzeń przepływu, np.
|