Choroby gruczołu krokowego  Każdy mężczyzna po osiągnięciu wieku średniego może się spodziewać, że dotkną go problemy związane z gruczołem krokowym. Jednakże wiedza mężczyzn o prostacie oraz o schorzeniach jej dotyczących jest często szczątkowa.
Niniejsza publikacja ma pomóc w lepszym zrozumieniu fizjologii gruczołu krokowego i chorób z nim związanych. Inhibitory 5-alfa-reduktazy
- Inhibitory 5-alfa-reduktazy hamują wpływ testosteronu (męski hormon płciowy) na gruczoł krokowy. Zapobiegają one powstawaniu dihydrotestosteronu (DHT), bardziej aktywnej formy hormonu, który uważa się za odpowiedzialny za przerost prostaty. Prostata pozbawiona wpływu DHT przestanie się powiększać, a w większości przypadków nastąpi jej obkurczenie. W wyniku działania leku objawy nie nasilą się więc, a często mogą ulec złagodzeniu.
- Zanim dojdzie do maksymalnej poprawy objawów i przepływu cewkowego może minąć 6–12 miesięcy. Gdy zaprzestanie się terapii, nastąpi ponowny przerost prostaty. Ponad połowa pacjentów leczonych inhibitorami 5-alfa-reduktazy będzie odczuwała korzyści z zastosowanego leczenia.
- W niewielkiej grupie pacjentów (3–5%) inhibitory 5-alfa-reduktazy mogą powodować obniżenie popędu płciowego i zaburzenia erekcji, lecz objawy uboczne ustąpią po przerwaniu terapii.
- Zazwyczaj im bardziej prostata jest powiększona na początku terapii, tym większe jest prawdopodobieństwo skuteczności inhibitorów 5-alfa-reduktazy. Leki te są również efektywniejsze, gdy stężenie PSA wynosi powyżej 1,6 ng/ml.
- Inhibitory 5-alfa-reduktazy zmniejszają konieczność wykonywania zabiegu operacyjnego i ryzyko całkowitego zatrzymania moczu o około 50%.
|
