Choroby gruczołu krokowego  Każdy mężczyzna po osiągnięciu wieku średniego może się spodziewać, że dotkną go problemy związane z gruczołem krokowym. Jednakże wiedza mężczyzn o prostacie oraz o schorzeniach jej dotyczących jest często szczątkowa.
Niniejsza publikacja ma pomóc w lepszym zrozumieniu fizjologii gruczołu krokowego i chorób z nim związanych. Prostatektomia radykalna - Jeśli nie ma przerzutów raka prostaty do innych części ciała, cały gruczoł krokowy wraz z guzem można usunąć podczas zabiegu zwanego prostatektomią radykalną.
- Zabieg ten wykonuje się zwykle przez cięcie w okolicy podbrzusza, choć część chirurgów preferuje zabieg przez krocze. Przeprowadza się go w znieczuleniu ogólnym i trwa on około 1–3 godzin. Powrót do domu zwykle jest możliwy po 5–7 dniach. Po zabiegu rekonwalescencja trwa przeważnie 6–8 tygodni, a cewnik jest niezbędny przez 2–3 tygodnie. Pacjenci zwykle przez kilka miesięcy po zabiegu odczuwają zmęczenie i powinni unikać podnoszenia ciężarów.
- Obecnie po prostatektomii radykalnej istnieje niewielkie ryzyko (mniej niż 3%) trwałego nietrzymania moczu, natomiast wzrasta (powyżej 50%) możliwość impotencji (niezdolność osiągnięcia wzwodu), przynajmniej w początkowym okresie. Ostatnie zmiany w technice operacyjnej, polegające na oszczędzaniu pęczków nerwowych, sprawiają, że ryzyko jest dużo mniejsze niż było wcześniej. Jeśli pojawi się impotencja, często można ją z powodzeniem leczyć.
- Gdy usunie się całą tkankę nowotworową, poziom swoistego antygenu gruczołu krokowego (PSA) po zabiegu radykalnej prostatektomii osiągnie zero i pozostanie nieoznaczalny.
|
