Zaczęto je stosować już w latach pięćdziesiątych XX wieku. Wykazano ich niewątpliwą skuteczność w leczeniu nadciśnienia, a badania naukowe objęły kilkadziesiąt tysięcy chorych. Lekarz może zastosować u Ciebie któryś z preparatów moczopędnych jako pierwszy lek, może też dołączyć go do wcześniej przepisanego innego leku, jeśli nie był on wystarczająco skuteczny. Diuretyki często i chętnie łączy się z lekami innych typów. Połączenia takie ułatwiają utrzymanie właściwych wartości ciśnienia. Są często stosowane u osób, u których nadciśnienie współistnieje z innymi chorobami. Działają skuteczniej, gdy przy ich przyjmowaniu zmniejszy się spożycie soli. Wszystkie diuretyki wywierają ten sam podstawowy efekt: usuwają z organizmu nadmiar sodu, a wraz z nim wodę. Obniżenie ciśnienia wynika więc ze zmniejszenia objętości płynów, przede wszystkim objętości krwi krążącej w układzie sercowo- naczyniowym. Oto przykłady diuretyków: Hydrochlorotiazyd - lek sprawdzony i tani. Łagodnie usuwa z organizmu nadmiar sodu i wody. Może spowodować także utratę potasu. O skutkach niedoboru potasu pisaliśmy w naszych poprzednich zeszytach. Podczas stosowania tego leku należy okresowo kontrolować stężenie potasu we krwi.