Choroby gruczołu krokowego  Każdy mężczyzna po osiągnięciu wieku średniego może się spodziewać, że dotkną go problemy związane z gruczołem krokowym. Jednakże wiedza mężczyzn o prostacie oraz o schorzeniach jej dotyczących jest często szczątkowa.
Niniejsza publikacja ma pomóc w lepszym zrozumieniu fizjologii gruczołu krokowego i chorób z nim związanych. Teleterapia (radioterapia zewnętrznymi źródłami promieniowania) - Teleterapia jest powszechnie stosowaną metodą leczenia pacjentów, u których guz występuje tylko w gruczole krokowym.
- Gruczoł krokowy zostaje poddany działaniu fal promieniowania, takich samych, jakie wykorzystuje się podczas prześwietlenia promieniami Roentgena w celu zniszczenia komórek nowotworowych.
- U pacjenta przed radioterapią czasami przez 3 miesiące stosuje się hormonoterapię w celu zmniejszenia rozmiarów prostaty.
- Zwykle otrzymasz dawkę promieniowania jako pacjent dochodzący (bez potrzeby pobytu w szpitalu). Leczenie zwykle składa się z dwóch dwutygodniowych kursów radioterapii, z dwutygodniową przerwą.
- Radioterapia nie jest bolesna, ale ma efekty niepożądane. Możesz odczuwać zmęczenie, miewać biegunki, krwawienia oraz uczucie dyskomfortu w obrębie odbytnicy, bolesne i częste oddawanie moczu lub czasami krwawienie z moczem. Około 25–50% pacjentów po radioterapii nie może osiągnąć wzwodu (impotencja). Objaw ten może pojawiać się stopniowo i pozostać na stałe.
- Nawet jeżeli radioterapia nie zniszczy wszystkich komórek nowotworowych, to wpływa na znaczne spowolnienie rozsiewu komórek nowotworowych do innych części ciała.
- Wzrost stężenia swoistego antygenu gruczołu krokowego we krwi (PSA) po radioterapii oznacza konieczność podjęcia dalszego leczenia.
|
