Choroby pęcherza moczowego  Choroby pęcherza moczowego bywają przyczyną wielu różnych dolegliwości. Nie można bagatelizować problemów związanych z oddawaniem moczu, należy
niezwłocznie poszukać porady lekarskiej, po to aby umożliwić sobie szybkie
i odpowiednie leczenie. Przedstawione w poradniku informacje o objawach,
metodach badania pęcherza i sposobach leczenia pozwolą na świadome i
pozbawione niepotrzebnych stresów korzystanie z możliwości współczesnej
medycyny. Badania Elektromiografia zwieracza cewki moczowej - Cewkę moczową otacza pierścień mięśniowy. Mięsień ten zamyka cewkę moczową i zapobiega wyciekowi moczu. Jeśli mięsień ten nie funkcjonuje prawidłowo, może to prowadzić do nietrzymania moczu.
- Elektromiografia (EMG) wykrywa elektryczną czynność mięśnia. Badanie to wykonuje się, aby ustalić prawidłową czynność mięśnia. Istnieją 2 główne rodzaje EMG - z zastosowaniem elektrod zewnętrznych oraz elektrod igłowych.
- W elektromiografii z użyciem elektrod zewnętrznych elektrodę mocuje się do cewnika. Cewnik wprowadza się następnie do cewki moczowej. Elektromiografia z użyciem elektrod zewnętrznych jest stosunkowo łatwa do przeprowadzenia, lecz nie jest tak dokładna jak EMG z zastosowaniem elektrod igłowych.
- Elektromiografia z zastosowaniem elektrod igłowych polega na wprowadzeniu przez skórę bardzo cienkiej igły do mięśnia wokół cewki moczowej. Nie jest to tak bolesne jak mogłoby się wydawać, gdyż igła jest bardzo cienka. U kobiet można ją wprowadzić albo wzdłuż cewki moczowej, albo przez pochwę do cewki.
- Czasami podczas EMG z zastosowaniem elektrod igłowych, aby aobserwować, jak reaguje mięsień, prosi się pacjenta, aby oddał mocz.
- Zarówno elektrody zewnętrzne, jak i igłowe są połączone przewodem z urządzeniem do EMG, przedstawiającym czynność elektryczną odbieraną przez elektrody jako wykres, który możemy obserwować na monitorze lub nagrywać. Możliwy jest również zapis czynności mięśnia w postaci sygnału dźwiękowego.
|
