Inhibitory ACE pomagają zwiększyć przepływ krwi w tętnicach, przeciwdziałając powstawaniu w organizmie naturalnej substancji chemicznej, która pobudza tętnice do skurczu. Są przydatne w leczeniu nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca i zawału serca.

Aspiryna zmniejsza krzepliwość krwi i jest stosowana u chorych z takimi chorobami serca lub układu krążenia, w których tworzą się zakrzepy (np. zawał serca lub udar mózgu).

Beta-blokery zwalniają akcję serca i są stosowane u chorych z nadciśnieniem lub dławicą piersiową, a także u chorych, którzy przebyli zawał serca.

Blokery kanału wapniowego zwiększają przepływ krwi, rozkurczając tętnice, a niektóre także zwalniają akcję serca. Otrzymują je chorzy z nadciśnieniem lub dławicą piersiową.

Digoksyna wzmaga siłę i zwalnia rytm skurczów serca. Stosuje się ją w niewydolności serca i migotaniu przedsionków, tj. szybkich i chaotycznych skurczach górnych jam serca.

Leki moczopędne pobudzają nerki do wydalania soli i wody, a więc do zwiększonej produkcji moczu. Są stosowane w nadciśnieniu i niewydolności serca.

Statyny zmniejszają produkcję cholesterolu w wątrobie, a przez to obniżają stężenie cholesterolu we krwi. Podaje się je osobom z chorobami serca lub pacjentom, u których podwyższone ryzyko choroby serca wynika z wysokiego stężenia cholesterolu we krwi.

Leki rozszerzające naczynia sprawiają, że mięsień serca zużywa mniej tlenu, w związku z czym są stosowane u chorych z dławicą piersiową.