Podczas hemodializy zbędne produkty przemiany materii są bezpośrednio usuwane z krwi. Przed jej rozpoczęciem lekarz musi uzyskać dostęp do krwioobiegu, aby krew mogła być transportowana z organizmu do dializatora i z powrotem.

Do długoterminowej dializy należy stworzyć bezpośrednie połączenie między tętnicą a żyłą. Połączenie to nazywa się przetoką tętniczo-żylną. Zwykle wykonuje się ją na nadgarstku, czasem w zgięciu łokciowym. Okres, w którym nowa przetoka „dojrzewa” i jest gotowa do użycia, nie przekracza 3 miesięcy.

W przypadku gdy dializa jest konieczna, a przetoka nie jest jeszcze gotowa, tymczasowo wprowadza się cewnik do hemodializy (nazywany dostępem naczyniowym).

"Dostęp naczyniowy" wprowadza się do żyły, zwykle szyjnej lub pachwinowej, w znieczuleniu miejscowym. Zabieg trwa około 30 minut. Należy wykonać RTG, aby upewnić się, że dostęp znajduje się w prawidłowym miejscu. Cewniki do żyły szyjnej wewnętrznej (dostęp) można założyć na okres kilku dni lub tygodni.

Pacjent może przebywać w domu i kontynuować codzienną aktywność z założonym dostępem naczyniowym, oczekując, aż przetoka "dojrzeje".