Chemioterapia to metoda leczenia za pomocą leków, które niszczą komórki nowotworowe. Komórki nowotworowe pozostałe po leczeniu chirurgicznym lub tworzące odległe ogniska przerzutowe mogą być zniszczone po zastosowaniu chemioterapii. Wpływa ona niestety również na zdrowe komórki, powodując działania niepożądane.

Chemioterapia wywołuje nudności i wymioty, ale stosując nowoczesne leki przeciwwymiotne można je zmniejszyć. Niektóre, ale nie wszystkie typy chemioterapii powodują przejściowe wypadanie włosów. Lekarz stosujący chemioterapię udziela informacji, jakie działania niepożądane mogą wystąpić po jej podaniu, pobiera także krew do badania przed każdym etapem leczenia.

Wybór typu chemioterapii zależy od rodzaju nowotworu, stanu ogólnego i wieku pacjentki. W większości przypadków stosuje się w połączeniu kilka leków, aby w ten sposób uzyskać największą możliwą efektywność przy jak najmniejszej liczbie działań niepożądanych. Chemioterapię podaje się w odstępach czasowych, na przykład co 3 tygodnie przez 15 tygodni. Stosowanie przerw w chemioterapii umożliwia przywrócenie wydolności całemu organizmowi, a zwłaszcza układowi krwiotwórczemu. Większość leków ze schematów chemioterapii podaje się w warunkach ambulatoryjnych.

Zazwyczaj leki podaje się w dożylnym wlewie kroplowym lub we wstrzyknięciu do wenflonu, plastikowej rurki umieszczonej w naczyniu żylnym zgięcia łokciowego, lub rzadziej, w postaci tabletek.

W przypadku niektórych typów nowotworów spowolnienie wzrostu lub zmniejszenie masy guza uzyskuje się za pomocą leczenia dużymi dawkami hormonów. Ogólnie, leczenie hormonalne powoduje mniej działań niepożądanych niż chemioterapia.