W przebiegu chorób neurologicznych mięśnie pęcherza moczowego mogą być nadczynne. Zwieracz cewki moczowej może się nie rozkurczać lub może się kurczyć podczas mikcji.

Objawy wywołane nadczynnością mięśni pęcherza moczowego można leczyć farmakologicznie lekiem takim jak oksybutynina.

Stałe cewnikowanie pęcherza moczowego będzie zwykle opanowywać nietrzymanie moczu, lecz może powodować dyskomfort, nawracające infekcje układu moczowego i/lub może prowadzić do inkrustacji cewnika solami obecnymi w moczu. Wymiana cewnika co 3 miesiące może pomóc uniknąć niektórych z tych problemów.

Szczególnie u mężczyzn stała przetoka nadłonowa (cystofiks) jest wygodniejsza niż cewnik moczowy. Zakłada się ją w znieczuleniu miejscowym, rdzeniowym lub ogólnym i należy wymieniać co około 3 miesiące. Przy zmianie cewnika (cystofiksu) pacjenci zwykle nie będą wymagali znieczulenia. Aby jednak cewnik (cystofiks) działał skutecznie, u niektórych pacjentów należy wykonać zabieg zamknięcia szyi pęcherza moczowego.

Pacjenci z objawami wywołanymi uszkodzeniem zwieracza cewki moczowej mogą wymagać wykonywania do 6 razy w ciągu dnia 1-razowych jałowych samodzielnych cewnikowań. Metoda ta umożliwi im całkowite opróżnianie pęcherza moczowego.

U niektórych pacjentów mocz może być odprowadzany do sztucznego otworu w powłokach brzusznych.